من بیماری کمبود والدین دارم!*

«انتخاب یک پاپ جدید
آیین عجیبی دارد، با درگذشتِ پاپ، اعضای انجمن کاردینال‌ها گرد هم می‌آیند تا پاپ
جدید را انتخاب کنند. در طول مدتی که این گردهمایی جریان دارد، دود خاکستری از
کلیسای سن‌پیتر در واتیکان برمی‌خیزد. صدهاهزار نفر در میدان روبروی کلیسا جمع می‌شوند
و به این دود و به ایوان اصلی کلیسا چشم می‌دوزند. با انتخاب پاپ، این دود سفید می‌شود،
خادم ارشد کلیسا به ایوان می‌رود و خطاب به مردم با زبان لاتین جملاتی می‌گوید که
این‌طور آغاز می‌شود: «با خوشحالی زیاد اعلام می‌دارم که ما یک پاپ داریم!»

عنوان
فیلم جدید نانی‌مورتی از همین جمله اخذ شده است؛ البته که این عنوان هم مانند دیگر
جنبه‌های فیلم، کارکردی طعنه‌آمیز دارد، چرا که پاپ مورد نظر به هیچ‌وجه مایل نیست
این مقام را بپذیرد. آن قدر که دچار حمله‌ی عصبی می‌شود و در شرایطی که خادم ارشد
آماده‌ی رفتن به ایوان و معرفی اوست، مجبور می‌شوند برایش روانکاو بیاورند این
روانکاو (با بازی خود مورتی) باید خیلی سریع به دلیل ناراحتی پاپ پی ببرد، بدون
آنکه اجازه داشته باشد درباره‌ی گذشته‌ی او، آرزوهایش، رویاهایش و یا هیچ نکته‌ی
خصوصی‌ای از زندگی یا درونیاتش سوال کند!»

همشهری‌سینما/شماره
۹۱/ص.
۳۴


 

تماشای
این فیلم را از دست ندهید.

پ.ن: فیلم «ما یک پاپ داریم» در حال اکران در تعدادی از سینماهای تهران ـ مانند آزادی ـ است.

_________________________________

* از سخنان ملوین، پاپ منتخب کاردینال‌ها در فیلم، با بازی میشل پیکولی.


دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.