دردم
کمتر شده است و نیازی نیست ناپروکسن بخورم. می‌توانم تحمل کنم و فقط استخوان لگن‌م
درد محسوسی دارد. مفاصل و عضلاتم خیلی نسبت به قبل نرم‌تر شده‌اند ولی هنوز کلیتِ
اندام‌های تهتانی‌ام ضعف دارند. بنابراین خستگی هنوز بزرگترین معضل حیاتِ بنده
است!
دیشب
بعد از اینکه کوکتل میوه بستنی دست‌پخت آقامون را خوردیم، نشستیم به تماشای «گاو».
فیلم را بارها و بارها بالای ردیف فیلم‌های ندیده گذاشته بودم که در اسرع وقت
ببینم و هربار می‌سُرید پایین و از دستم در می‌رفت. دیشب مادر را مهمان دهه‌های
پیشین کردیم و خودمان زار زدیم. عجب فیلمی است این «گاو» و عجب نویسنده‌ای بوده
است ساعدی و عجیب که محمود دولت‌آبادی را دیدیم در کسوتِ هنرپیشگی!
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*طولانی‌ترین
عکس دنیا به روایت سعید کیایی (+). راستی اگر بخواهید با یکی از آدم‌های توی این عکس
حرف بزنید انتخابتان کدام است؟
اگر دوست داشتید در وبلاگتان بنویسید.