میزان رأی ملت است.

 


سال ۸۸ از خیلی قبل‌تر از انتخابات می‌نوشتم که مشکل اصلاح‌طلب‌ها این است که منکر «مردم» هستند و معتقدند روشنفکرها بهتر می‌فهمند و اصلاً رأی «توده» باید یک چندم رأی «روشنفکر» باشد و فلان. سندش هم در سایت ملکوت موجود است. زور زدم که بفهمانم بابا «میزان رأی ملت است» یعنی توی روشنفکر باید مردم را با خودت همراه کنی وگرنه
فردا باید بریزی توی خیابان که تقلب شده است. کدام تقلب؟

 امسال هم اصول‌گراها منکر توده شدند. مردمی که در زیر فشار گرانی و وحشت جنگ دچار کابوس ـ بیداری شده‌اند. کبری آسوپار در گوگل‌پلاس رضایی را می‌کوبد که سیاه‌نمایی می‌کند مردم ما گرسنه نیستند و وقتی من اعتراض می‌کنم می‌گوید برو با پول اینترنت و اکانتت نان بخر بخور! توهم «مقاومت» در اصول‌گراهای متعصب به همان اندازه‌ی توهم «آزادی» در اصلاح‌طلب‌ها مخرب است. هر دو توهم منکر «توده» می‌شود. مردم معذب بینوایی که فقط با یک تکه
کاغذ می‌توانند گاهی از «مذهب» و گاهی از «شکم» دفاع کنند. که چه تناسب شگفتی دارند این دو. که می‌فرماید فقر از دری وارد شود دین از دری دیگر خارج می‌شود.

فلانی که در مقرش در حوزه نشسته است و منکر «دمو» است
به اندازه‌ی فلانی در مقرش در فلان‌ جا که سال ۸۸ منکر مردم بود مقصر است. نفهمیده است که «میزان رأی ملت است» یعنی مراقب مذهب و شکم مردم باشید که میزانِ حکومت است. میزانِ محبوبیت است. که نفهمیده است شکم حتی نظر امام دوازدهم را پشت گوش می‌اندازد
که بابا امام زمان که در غیبت کبراست چطوری در گوش شما می‌فرماید لنکرانی اصلح است و بعد جلیلی! خوب از همان اول نمی‌توانستند بگویند جلیلی؟ نعوذ بالله نمی‌فهمند که مردم بعد از هشت سال مقاومت نفس‌گیر فلج کننده دیگر تاب «استقامت» ندارند؟

لابی‌های قدرتمند تعیین مصلحت، در تمام کشورهای جهان
تعیین می‌کنند که حالا نوبتِ کیست. برای شکستن رأی اصول‌گراها باید تفرقه انداخت. انداختند و اصولی‌ها کک‌شان نگزید. متوجه نشدند و اگر کسی متوجه شد و حنجره درید (+) عین خیال‌شان نیست. آیه و حدیث و فرمایش ردیف می‌کنند برای توجیهِ توهم‌شان. خوب خاصیتِ توهم جز این است؟

«دمو» اما می‌داند چه می‌خواهد. راهش را از نخبه جدا
می‌کند و انتخاب می‌کند. فریاد می‌زند فقر [اقتصادی سیاسی اجتماعی فرهنگی] کمرمان را شکسته! آنتراکت لطفاً. به هر قیمتی که شده.

 

 

حرف زیاد داشتم. ولی نه توان داشتم بنویسم و نه امید
داشتم به شکستن این توهم. توهم متعصبین را نمی‌شود شکست. سکوت کردم اما انگار باید 
هر چهار سال یکبار یادآوری کرد که مردم را دستِ کم نگیرید! خدا را شکر فقط دو سمت داریم. اگر غیر از راست و چپ، جلو و عقب و بالا و پایین داشتیم چه می‌شد؟

خسته‌ام. ولی خوشحالم مردم آنتراکت گرفتند. مبارک است. 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.