زبان فارسی کاستی‌های زیادی دارد. یکیش که بیشتر اذیتم می‌کند این است که نمی‌شود برای دعا ازش استفاده کرد. یا تعارف و اینها. شایدم زیستن با زبان نیرومندی مانند ترکی با گستره زبان رسمی غریبه‌ام کرده باشد. در جواب خیلی‌ها دلم یک کرور دعا و تعارف در پراندن می‌خواهد اما طرف مقابل اصلا ترکی بلد نیست. سخت است.
چند روز پیش امیر چراغ بیشتری روشن کرد و خانه نور گرفت. ماندم با چه تعبیری برسانم که ایشیخلیقا چیخاسان جانیم؟ ببین چقدر قشنگ است. أخرج من الظلمات الی النور است اصلا. اما بیایی فارسی‌اش بکنی نه شکر می‌ماند نه نمک.
من هم زبان ترکی رو خیلی دوست دارم. و از بچگی پیگیر بودم واسه یاد گرفتنش مخصوصا ضرب المثل هاش.
حالا من خیلی که عصبی باشم به قول خواهرم میزنم کانال دو. اصلا فحش و ناله نفرین ترکی یه حال دیگه ای میده ؛ )حتی اگه طرف اصلا متوجه نشه. البته بیشتر مواقع خود بیچاره م مخاطبم:)
Thninikg like that shows an expert’s touch