4 دیدگاه روی “بماند به یاد…گار

  1. کاشکی نصیحت کردن از مُد نیفتاده بود… تا یک دل سیر برایت میگفتم که حرف اندوه، اندوه میآورد، فکر تلخ، فقط کام آدم را تلخ نمی‌کند… جز دعای شب و روز و جز حرف کاشکی بلد بودم یک وسیله ی با عُرضه تری باشم برای خدا و این روزهای سنگین دور میشدند از زندگیت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.