سال‌ها پیش عاشق مردی شدم که توی پارک‌ها می‌نشست و روی کاغذها با خط زیبا می‌نوشت و رهایشان می‌کرد.     *ااوحدی مراغه‌ای

گاهی، از سر بیکاری سرک که می‌کشم به لیست مخاطب‌های تلگرام، به اسم فاطمه عزیز که می‌رسم و جمله جلویش که مدت زیادی از آخرین «نگاه»ش گذشته است، غمْ سنگین و عبوس می‌نشیند روی سینه، روی قلب. خاطراتِ دور زنده می‌شوند و می‌کِشندم دنبال خودشان به خیلی سال قبل و به خنده‌هایش و حرف‌هایش و…Continue reading ای یار شیرین

مرا شبم را و چراغ خانه‌ام را…

خواب دیدم مادر لپ‌تاب می‌خواهد! دارد درس کامپیوتر می‌خواند یا یک همچون چیزی. دیدم باید ببرمش دکتر و در فاصله همین دکتر بردن، با مهدی خواهرزاده‌ام تماس گرفتم که بهترین لپ‌تاپ بازار را همان روز بخرد برایم چون فردا صبح مادر لازمش دارد. بیست و دو میلیون شد و گفت خاله دویست هم بدهی همین…Continue reading عدد بِده!

توی خواب صدایش می‌زدم ماغتی!  

من چگونه بروم در ورقِ سالِ جدید که همه بودنِ تو مانده به تقویمِ قدیم..     هادی نظیری مطلق