یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذَا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا زَحْفًا فَلَا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبَارَ ﴿۱۵﴾
اى کسانى که ایمان آورده اید هر گاه [در میدان نبرد] به کافران برخورد کردید که [به سوى شما] روى مى آورند به آنان پشت مکنید (۱۵)
وَمَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَیِّزًا إِلَى فِئَهٍ فَقَدْ بَاءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَمَأْوَاهُ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمَصِیرُ ﴿۱۶﴾
و هر که در آن هنگام به آنان پشت کند مگر آنکه [هدفش] کناره گیرى براى نبردى [مجدد] یا پیوستن به جمعى [دیگر از همرزمانش] باشد قطعا به خشم خدا گرفتار خواهد شد و جایگاهش دوزخ است و چه بد سرانجامى است (۱۶)
سوره انفال
قَاتِلُوهُمْ یُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَیْدِیکُمْ وَیُخْزِهِمْ وَیَنْصُرْکُمْ عَلَیْهِمْ وَیَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِینَ ﴿۱۴﴾
با آنان بجنگید خدا آنان را به دست شما عذاب و رسوایشان مى کند و شما را بر ایشان پیروزى مى بخشد و دلهاى گروه مؤمنان را خنک مى گرداند (۱۴)
وَیُذْهِبْ غَیْظَ قُلُوبِهِمْ وَیَتُوبُ اللَّهُ عَلَى مَنْ یَشَاءُ وَاللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ ﴿۱۵﴾
و خشم دلهایشان را ببرد و خدا توبه هر که را بخواهد مى پذیرد و خدا داناى حکیم است (۱۵)
سوره توبه