صبح روز ششم بعد از صحبت تلفنی با کسی که مادرش بود گفت باید بروم و من لق می‌زدم. برای شب هفتم بلیط گرفت و من از شب بلند هفتم تنها شدم. نه! از صبح روز ششم رفته بود. ‌ ‌ *به فغان نه لب گشودم، که فغان اثر ندارد غم دل نگفته بهتر،…Continue reading غم دل نگفته بهتر، همه کَس جگر ندارد

نوشته است:«خیلی‌وقتها بی‌پولی و بی‌کسی و بی‌جایی دلیل نرفتن نیست. دلیلت می‌تونه هزینه ‌غیرقابل جبرانی باشه که  تا امروز خرج کردی، جوونی و زندگیی که دیگه بر نمی‌گرده.» (+)  

جانی نمانده برایم اما، وه که چه سخت جانم.   *رهی    

  رفتم و روی تخت چوبی دو نفره غریبه‌ای دراز کشیدم و خودم را پیچیدم لای لحاف، از لای لحاف سرم را بیرون آوردم و رو به فضای خالی بالای سرم گفتم خیلی دوستت دارم. فضای خالی گفت من هم خیلی دوستت دارم. گفتم پس کی برای بردن من می‌آیی؟ گفت خیلی زود عزیزم، خیلی…Continue reading امشب اما شب قدر است سر شانه من*