سعدی وقتی می‌سرود: به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقیست به ارادت ببرم درد که درمان هم از اوست   زخم خونینم اگر به نشود به باشد خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم از اوست   گرسنه نخوابیده بود که عاشقی یادش برود.  

سعدی جان گفته: تیرباران بر سر و صوفی گرفتار نظر مدعی در گفت و گوی و عاشق اندر جست و جوست    

  مثل بیماری که بالاجبار خوابش می‌برد مرد اگر عاشق شود دشوار خوابش می‌برد   اصغر عظیمی مهر هنرمند: Prisac Nicolae  

مقیم آنکو بکویت شد نمی‌جوید بهشت آری بهشت است آرزومند مقیمان سر کویت   صغیر اصفهانی