دیروز صبح همراه یوسف و همسرش رفتیم کارت ملی هوشمندم را گرفتم. کجای این مهم است؟ اینکه عکس روی کارت، خاطرم می‌آورد شب قبلش دیدم از توانم خارج است این همه خودداری. عروست که خوابید ریز ریز اشک ریختم. قلبم طوری می‌تپید که انگار بخواهد سینه و حنجره‌ام را یک‌جا بدَر‌َد. نشد. توی گوشی عکست […]

  مادر، مادرم. می‌نویسم اینجا که روزی اگر عمری بود یادم باشد امروز روزی نشستیم کنار لباس‌هایت گریه کردیم. خواهر و برادری. یکی یکی برداشتیم بو کردیم ناز کردیم و گریه گریه گریه. امروز نالیدیم. لرزیدیم و حسرت و عطش و درماندگی قلب‌هامان را لبریز کرد. لباس‌هایت را پهن کردیم تماشا کردیم دست به دست […]

  چهل روز گذشت. و غمم هنوز تازه است و زخم خون‌فشان. سنگی که هنوز کنارش زانو نزده‌ام بسیار دور می‌نماید. دورتر از دورترین ستاره‌ها. خیال مسافر سبکبالی است که قدم زنان با دسته گل‌هایی از رز و مریم می‌رساندم سر خاک پدر و تو و خواهر جوان‌مرگم. می‌نشینم به تماشای‌تان که نشسته‌اید به تماشایم. […]

سوگواری‌ام در تنهایی است. تنهایی‌های مختصری که دست می‌دهد تماشایت می‌کنم و بغض می‌شکند و حرف می‌زنیم. آرام که صدایم همسایه‌های جوانم را آزرده نکند. فریادم را فرو می‌خورم و بغضم را فرو می‌خورم و غصه‌ام را فرو می‌خورم و دردم را هم. چقدر بی‌تویی سخت اما سریع می‌گذرد. و عید، عید، این عید لعنتی […]

  چند روز بعد از رفتنت، آرتین تا رسید سراغ تو را گرفت. من و مهدی گریه کردیم. امشب که بعد از چند هفته آمد، گفت تخت کو؟ گریه نکردیم. قربان صدقه‌اش رفتم که خاله جان جمعش کردیم و قلبم با هر کلمه‌ای پاره پاره شد. گفت آهان.   —————— *از نظرآهاری

  دلتنگی تعریف درستی برای احساس این‌روزهایم نیست. اینکه چند وقت است صدایت را نشنیده‌ام، ندیدمت، نبوده‌ای را نمی‌شمارم. گویی هرگز نبوده‌ای یا رفتنت کلک مادر دختری است که بالاخره خسته می‌شوی. هر گوشه این خانه می‌بینمت. شب‌ها، وقت غروب پرده‌ها را تو می‌کشی و صبح‌ها علی‌الطلوع تو جمع‌شان می‌کنی. موقع رفتن سمت دستشویی اگر […]

دیر آمدم… دیر آمدم… در داشت می‌سوخت هیئت، میان “وایْ مادر” داشت می‌سوخت دیوار دم می داد؛ در بر سینه می‌زد محراب می‌نالید؛ منبر داشت می‌سوخت جانکاه: قرآنی که زیر دست و پا بود جانکاه‌تر: آیات کوثر داشت می‌سوخت آتش قیامت کرد؛ هیئت کربلا شد باغ خدا یک بار دیگر داشت می‌سوخت یاد حسین افتادم […]