فیلمهای خوبی ندیدهام. فعلاً کارگردان خارجی خوبی که فیلمهاش را بخریم پیدا نکردیم و از فیلمهای ایرانی که اخیراً دیدهایم به اینها میتوانم اشاره مختصری بکنم:
۱.سیزده / هومن سیدی
فیلم آنچنانی نبود که این همه سر و صدا کند. فیلم در مورد سرکشیهای پسر نوجوانی است در سن بلوغ و خانوادهای آشفته [اگر بتوان پدر و مادر را به تنهایی خانواده محسوب کرد]. روابط بغرنج پسرک با همسالان و گروههای پرخطر. تعریف مکرر عشق، شهوت و خشم.
نه! بگذارید بگویم فیلم سیزده فیلم قابل قبولی است گیرم باورناپذیر باشد.
- لامپ صد / سعید آقاخانی
با تماشایش نه چیزی از دست میدهید و نه چیزی به دست میآورید. خود دانید.
- از تهران تا بهشت / ابوالفضل صفاری
این فستیوالهای فیلم خارجی روی چه اصل یا اصولی احتمالاً به این فیلمهای در پیت ایرانی جایزه میدهند؟
- استراحت مطلق / عبدالرضا کاهانی
زن زیبای مطلقهای سوژه خوشی و ناخوشی تعدادی آدم شده است. تا نمیرد هم انگار اوضاع نمیخواهد آرام بگیرد. خوب میمیرد!
دوستی در پلاس نوشته بود که عصبانی است از پایانبندی حذفانگارانه فیلم که کارش را آسان کرده است. زن باید حذف شود که غرش مردان فرو بخوابد؟ بله! تلخ است. شاید عصبانی کننده باشد. غیرمعقول یا دم دستی. اما حقیقت این است که واقعیت همین است. واقعیت چیزی است که واقع میشود و حقیقت حق ادا است. حق ادا، واقع شده است. زن تا نمیرد اوضاع آرام نمیگیرد.
- تراژدی / آزیتا موگویی
فقر، بدبختی، مردی و ناتوانی در مردی، عشق و رقابت. زن. زن. زن. مرگ قسطی. ثروت و تقابل سطحیاش با فقر دو دوزه باز.
تراژدی بازیهای خوبی دارد.
- خداحافظی طولانی/ فرزاد مؤتمن
فیلم عقیم، سطحی، مزخرف و حال به هم زنی که جوایزی هم از نوع سیمرغ بلورین گرفته است. مثلاً با بازی درخشان سعید آقاخانی!
این جشنواره داخلی فیلم روی چه اصولی جایزه میدهد احتمالاً؟
- قصهها/ رخشان بنی اعتماد
«گذر به هفت زندگی و آدمهایی است که در شرایطی نه استثنایی بلکه در موقعیتهایی شبیه به بسیاری از آدمهای جامعه، زندگی را سر میکنند.»
فیلم تلویحاً مردمان فیلمهای پیشین کارگردان را گرد هم آورده است. ترکیببندی عالی. شخصیتپردازی عالی. دیالوگها پسندیده. چرا اجازهی پخش نداشت؟ روی همان اصولی که فیلمی مانند خداحافظی طولانی جایزه میگیرند.