آش رشته

اصلاً
می‌دانی سهراب جان؟ گاهی زندگی یک کاسه آش رشته‌ی داغ است که همسایه‌ی طبقه بالایی‌ات
سر ظهر می‌آورد در خانه‌تان. درست وقتی از گرسنگی رو به موتی. حتی اگر با مشقت
خودت را بلند کنی روی دو پایت تا در را باز کنی به رویش. حتی‌های زیادی حتی. زندگی
دقیقاً شیرین می‌شود. خیلی شیرین و پُرمفهوم.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.