یادت هست؟ آن همه شوق کودکانهات برای چهارشنبه سوری و سال تحویل و عید را؟
مادر، چه سالها که بی تو تمام خواهند شد و چه سالها که بی تو آغاز، تو اما مهربانی بی پایان بی آغاز منی. اینطور که بال بال میزنم را تماشا کن. اینطور که بیقرارم.
کاش بخوابم و نیمه فروردین بیدار شوم. حتی به خاطر آوردن ذوق کودکانهات برای سیزدهبهدر پیرم خواهد کرد…
(قابلمه دلمه پیشکشی خانم همسایه قدیممان)
* خاقانی