اولش خیلی دلخور شدم از شماها. اما بعد با خودم فکر کردم وقتی احمد زیدآبادی آنطور در هم شکست، باز دم شماها گرم. من که یک وبلاگنویس ساده هستم زشت‌ترین توهین‌ها و فحشها را در فتنه ۸۸ و همین دو ماه گذشته دریافت کردم. آنقدر زشت که دیگر کامنتهای زرد رنگ را بدون خواندن پاک می‌کنم چون دردناک است واقعاً. سال ۸۸ اعصابش بود و رکیک‌ترین فحشها را هم تأیید می‌کردم و جواب می‌دادم اما، فرق می‌کند. این‌بار فرق می‌کند شاید چون پشت هر کامنت توهین آمیز صورت دوست سابقی را می‌بینم که حامی فتنه است. آن موقع اینطور نبود. شما هم پشت و روی هر فحاشی و تهدید و خشونتی صورت آشنایی را می‌بینید و دردناک است. شما هم مثل همه از «پوست و گوشت و خون و اعصاب» ساخته شدید.
به شما حق می‌دهم و به خاطر بازی خوبتان امروز مقابل استعمارگر کبیر از شما، تک تک شما سپاسگزارم. ممنون که مردانه بازی کردید. بقیه‌اش مهم نیست.