وای از در باغ سبز

فیلم کف و سوت زدن بازی‌کنان تیم استقلال بعد از شنیدن خبر جایزه سه برابری فی‌نفسه شاهد نفسانیات بشری است که دنیا را بر آخرت ترجیح می‌دهد. پس تعجب نمی‌کنم که برای گرین کارت و تابعیت باغ عدن وطن شریف‌شان را بفروشند. که کمپین نه به اعدام قاتلین وحشی صفت تشکیل بدهند و مثل باربد دلقک با لباس سفید جلوی دوربین فیلم بازی کنند یا مثل عابدزاده بنویسند اعدام نکنید بچه‌هایمان را نکشید یا مثل کرامتی گزارش کودک‌کشی به سازمان ملل بفرستند. مثل ورزشکاران بی‌صفت به سرود ملی مملکت‌شان بی‌حرمتی کنند. دیوث سیاسی مد نظر علامه جوادی آملی همین است.

چقدر می‌تواند انسان طماع باشد؟

معاون وزیر ورزش می‌گوید با اعمال ۲۰۳۰ در دهه نود عملاً دولت نقشی در ورزش بین‌المللی ندارد. فقط می‌تواند لخت شود بگوید شرم بر شما هنوز از این پستانها شیر می‌خورید. در بلوای ۹۸ کسی نوشته بود وقتی رئیس‌جمهور خائن مملکت کسی است که از ابتدای انقلاب ستون امنیت کشور بوده و نقاط حساس بدنه امنیتی کشور را بلد است چه انتظاری دارید؟ داشتند همین بلا را سر آموزش و پرورش هم می‌آوردند که رهبر دیکتاتور نگذاشت. سر اقتصاد هم که نشد FAFT را ببندند. پس با پروراندن سلبریتی و ورزشکار بی‌همه چیز، نصف راه را رفته‌اند. البته که کور خوانده‌اند. ‌

تشییع پیکر مطهر شهدای ما گواه اتحاد ماست. چند تا خوک که روی شمد می‌خوابند و کت و شلوار می‌پوشند و با جونز و رفقایش سر یک میز می‌نشینند نهایت امر جملگی از مزرعه بیرون انداخته می‌شوند. هیچ آدمی به مزرعه برنخواهد گشت. دیر یا زود.‌‌

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.