شبی که دانیال و حسین عزیز را در مشهد گلو بریدند، مردم مشهد رفتند مقتل شهدا و سرود سلام فرمانده را اجرا کردند. دست خودم نیست. یاد آمنه اسماعیلی و زینب ناصری افتادم. خیلی از سرود شاکی بودند/هستند. خصوصاً خانم اسماعیلی که معلم ادبیات هم هست، با روشهای بسیار علمی و دندان‌شکنانه حتی به وزن و قافیه و فلان و بیسار ادبی شعر و مضمونش تاخت تا ثابت کند منظور از فرمانده اصلاً امام زمان نیست که. خیلی آن روزها سخت گذشت برای این دو نفر، بسیار. آخر عاشق امام زمانند خیلی. ولی از نوع اصلاح‌طلبش. تقبل‌الله.
من هم خیلی این سرود را مسخره کردم. بارها به رهبر فرزانه ایران(حالا با اعتقاد این صفت را به‌کار می‌برم) توهین کرده‌ام. قبلا برایت گفتم که روزهای اول من هم استوریهایی گذاشتم که حالا برایشان از خداوند بخشش می‌خواهم. از همه ۱۸ سال گذشته‌ام عذر می‌خواهم. آنچه از باطلین در این روزها دیدم چنانم کرد که حالا از من بپرسی، به تو می‌گویم که هرروز با خودم تمرین شجاعت می‌کنم که اگر روزی لازم شد برای دفاع از رهبر و نظامم بروم و سینه‌ام را در همین خیابان سپر گلوله‌شان کنم. به لطف و حکمت خدای بزرگ ، حق چنان بر باطل کوبیده می‌شود که روح از بدنش برود.(آیه ۱۸ سوره انبیا)
راستش فاطمه عزیز، من وقتی رفتم برای پاکسازی پیجهایم، نوشتم که هر نوک تیزی که دیدم از لیست فالووینگ فالوور پاک کردم. شما را هم. ببخشید خلاصه. من که بعید می‌دانم برگردم اینستاگرام ولی چون پیجها را خصوصی کردم لطفاً اگر راهت افتاد درخواست بفرست محض احتیاط.
خدا رو آنقدر سپاس که راضی شود این اتفاق اخیر باعث خیر و برکت فراوان بود.
سوسن جان من هم بعید می‌دانم برگردم اینستاگرام…مدتهاست که نمی‌روم.