این استوری خانم دکتر ندا رضوی استاد جامعهشناسی دانشگاه مشهد است. روز هشتم دسامبر ۲۰۲۰ ازش اسکرینشات گرفتهام به خاطر کتابش تا تهیه کنم و بخوانم که نشد. البته که جهت فکری ایشان مشخص است. سال ۸۶، دکتر راد استاد جامعهشناسی شهری دانشگاه پیام نور تبریز بعد از سخنرانی درباره احمدینژاد، شنگول و سرخوش تعریف میکرد که فیلمسازها و کارگردانها ما را دعوت میکنند فیلمشان را ببینیم و کالبدشکافی کنیم و نظر کارشناسی بدهیم. ما هم میرویم فیلم مفتی میبینیم میوه و شیرینی میخوریم دو میلیون هم پول میگیریم میآییم.
این درد ایران است. روشنفکرهای بیشخصیت، تهی و مجرم. یادم هست اصلاً با پایاننامه من و همکلاسی دیگرم درباره مهاجرت معکوس هیچ همراهی نکرد ولی برای پایاننامههایی مثل جهانی شدن سنگ تمام میگذاشت.
هر وقت فیلم یا سریال ضعیفی میبینم یاد آن جلسه میافتم و غمگین میشوم. جان اف. کندی شعار معروفی دارد که هیچوقت نپرس کشورم برای من چه کار میتواند بکند بلکه از خودت بپرس من برای کشورم چه کار میتوانم بکنم.
یکی از دوستان سابق که تازگی وارد رشته ارتباطات شده در کانالش نوشته از استاد جامعهشناسی پرسیدیم ریشه اتفاقات اخیر در چیست؟ گفت در یک کلمه: بیعدالتی.
باشه پرفسور شدی. ما دکتر داریم از روی یک عکس تشخیص داد مهسا امینی تحت عنکبوتیهاش بر اثر ضربه شکسته. اما برای سردرد بروی پیشش باید آزمایشت را حتماً همان آزمایشگاهی که دقیق انجام میدهد ببری، امآرآی هم همان مرکزی که او مینویسد انجام بدهد وگرنه نمیتواند تشخیص قطعی و درستی بدهد.