در تکمیل پست قبل، در سالهای جنگهای داخلی سوریه و پناهنده شدن مردم بینوای سوری در اروپا، سجاد محمدیان در فیسبوک نوشته بود پناهنده‌های سوری خیلی نمک‌نشناس هستند چون دولت آلمان امکانات فراوانی را رایگان در اختیارشان گذاشته ولی آنها در کلاسهای آموزش زبان آلمانی با اخم و تخم می‌نشینند و همکاری نمی‌کنند.
سم البته پناهنده نشده، نخبه بوده حلوا حلوایش کردند ولی مفتی بهش چیزی ندادند و نمی‌دهند. برای همین دلخور بود. البته چون مثل همه اصلاح‌طلبها غرب‌گراست به چیستی و چرایی خشم مسلمان سوری فکر نمی‌کند. قبول نمی‌کند که نابودی سوریه و خلق داعش کار غرب است. همان موقع به حامد اسماعیلیون و رامون صیاد سنگر هم گفتم مسخره کردند. اما بعدها ترامپ پته را ریخت روی آب و هیلاری رسماً اعتراف کرد. اما چه سود؟
سجاد محمدیان که بعد از تحصیلات تکمیلی برنگشت تا دینش را به کشور پرداخت کند، تعلق خاطری به ایران ندارد و جز توهین به مردم مذهبی و ترغیب آشوبگران از راه دور که همیشه سر بزنگاه پیدایش می‌شود، کاری با سرزمین مادری ندارد، نباید هم خشم جوانان سوری را در قبال قاقالی‌لی غرب درک کند. وقتی سرزمینت را ویران و بی‌پناهت می‌کنند آن نقاب انسان‌دوستی کثیف و نفرت‌انگیز می‌شود. فهمیدنش قلب پاک می‌خواهد. وطن دوست می‌داند چه می‌گویم.
این قبیل افراد چه میفهمند عزت یعنی چه؟
😞