«بعثت پیغمبر یعنى برانگیختگى پیغمبر؛ آن انسان والایى که خدا او را از میان انسانها بر طبق معیارها و ملاکها انتخاب کرده است، با نهیب الهى بلند می‌شود، بیدار می‌شود، برانگیخته می‌شود، بعد او نهیب می‌زند تا انسانها بیدار بشوند، تا انسانها برانگیخته بشوند…»
از خطبه اول نماز جمعه دیماه ۶۱
دو سه روز پیش در متن پرسشی کسی، نوشته بود بین حضرت عیسی(ع) و حضرت محمد(ص) ۵۰۰ سال فاصله بود، نظرم جلب عدد پانصد شد، چقدر زیاد. چقدر طولانی بوده ایام رها شدگی انسان، بی پیامبری. بعد ذهنم پرید به غیبت کبری، هزار سال. هزار سال؟ چقدر زیاد. چقدر طولانی. چقدر ترسناک. قرار است چقدر دیگر طول بکشد؟ تا کجا پیش برود؟