اَمْ کَیْفَ تُؤْلِمُهُ النّارُ وَ هُوَ یَأمُلُ فَضْلَکَ وَ رَحْمَتَکَ
یا آتش چگونه او را به درد آورد درحالی که بخشش و رحمت تو را آرزو دارد.
ریشه تؤلمه، ألم و ریشه فعل یأمل، أمل است. با جابجایی دو حرف، درد به آرزو تبدیل میشود و اینقدر زیبا مینشیند در دعای معصوم کار بلد. دعای کمیل.