امیرالمؤمنین(ع) فرموده: «اللَهُمَ اجْعَلْ نَفْسِی أَوَلَ کَرِیمَهٍ تَنْتَزِعُهَا مِنْ کَرائِمِی»؛
خداوندا! نخستین موهبت از مواهب خویش را که از من می‌گیرى «جانِ» من قرار ده.
خیلی حرف داشتم ذیل این سخن بنویسم اما تکرار مکررات است. نمی‌دانم اینکه دعاهایم را نمی‌پذیرد و از این غربت برم نمی‌دارد از چیست. موقع دعا دو دلم که مبادا اینی که می‌طلبم روا نباشد؟ مبادا کفران نعمت باشد؟ خسته‌ام و درمانده. فکر می‌کنم اگر پای رفتن داشتم الآن کجا بودم؟
*آشفته شیرازی
سلام سوسن جان من هم حس و حال شما رو دارم خیلی دلتنگ دیدارم و از طرفی میخواهم به رضایش راضی باشم تا موعد دیدار در زمانی ک او بخواهد برسد اما مدتی است بیقرارم دیروز به دیدن نوزادی که به تازگی متولد شده رفته بودم بوی ناب عشق میداد دلم میخواست سراپای بچه را ببوسم و ببویم چون از طرف خدا آمده بود هنوز بوی دنیا نگرفته بود مصداق آن شعر به صحرا بنگرم صحرا تو بینم … اما جلوی مادرش خجالت کشیدم
این دنیا خیلی دلگیر شده