بهترین امت از صدر اسلام

در توصیف بیعت مردم با آن جناب بر خلافت.‌

‌

دستم را باز کردید و من بستم، آن را کشیدید ولی‌ من جمع کردم، آن گاه همچون شتران تشنه به وقتی‌ که به آبشخورهایشان وارد می‌‌شوند بر من هجوم آوردید، تا جایی‌ که بند کفش پاره شد، و عبا از دوش افتاد، و ضعیف زیر پا ماند، و مردم به خاطر بیعتشان با من آنچنان خوشحال شدند که کودکان هم از این معنی‌ به وجد آمدند، و پیران ناتوان با گامهای‌ لرزان، و بیماران با مشقّت فراوان، و دختران نورسیده بی‌‌نقاب برای‌ تماشای‌ این منظره روی‌ آوردند.‌‌