آقای حسن ارشاد اسناد جدیدی را افشا می‌کند این روزها درباره بهائیان که بصیرت نویی به مخاطب انقلاب اسلامی می‌بخشد. در پست جدیدش نوشته:
«دانشمندان علم اقتصاد بر این باور هستند چنانچه ده در صد اقتصاد یک کشور در اختیار یک فرد باشد یعنی اقتصاد کشور دست اوست. حبیب ثابت پاسال در واقع صاحب اقتصاد مملکت زمان شاه بود. یعنی اقتصاد ایران در قبضه محفل ملی ایران – بیت العدل و در نتیجه اسرائیل بود و انقلاب ۵۷ مرحوم امام در واقع اعتراض به نفوذ گسترده بهائیان بر اقتصاد و ارتش و دولت بود. مجدداً یعنی تار و پود مملکت دست اسرائیل بود.
البته این سوای اموال شرکت امناء که مستقیم از طریق بیت العدل به واسطه محفل ملی ایران مدیریت می‌شد بود. بر مبنای گزارش سرهنگ ثابت راسخ بعد از اموال پهلوی دومین ملاک کشور شرکت سهامی امناء ( از آن بیت العدل ) بود. همین دو قلم نشان از فاجعه‌بار بودن و فضای ضد امنیتی مملکت و با توجه به حضور حد اقل ۱۳۰۰ ارتشی تسجیل شده و عضو رسمی سازمان بهایی زمانی تا بر پایی حکومت بهایی در ایران باقی نمانده بود. و اگر انقلاب ۵۷ نمی‌بود مملکت الان زیر چکمه‌های حکومت توتالیتار و صهیونیستی بهایی بود. لذا بیجا نیست که تشکیلات بهایی این همه از ایران کینه به دل دارد.»
منبع عکس برای مطالعه (+)
«محور اعتراض امام در واقع به اجرای نقشه ده ساله شوقی و نه ساله بیت‌العدل ( ۱۹۵۳ الی ۱۹۶۳ و ۱۹۶۴ الی ۱۹۷۳ ) در ایران بود. این سند تاریخی دال بر این است که سال ۱۳۴۲ مرحوم امام امت علناً خطاب به شاه اعلام می‌کند قصد من برکناری تو نیست، بلکه اعتراض من به بهائیانی است که تو را دوره کرده‌اند و مملکت را به تباهی کشانده‌اند. لذا اگر اقدامات وسیع بهائیان و بیت‌العدل در بدنه نظام شاهنشاهی نمی‌بود، و شاه عبرت می‌گرفت، اتفاقات بعدی علیه نظام وی رخ نمی‌داد. لازم به ذکر است اشاره امام به اسرائیل هم یکی از نمادهایش نفوذ بهائیت در حکومت شاه بود. و مصداق سرمایه‌داران فاسد هم افرادی مثل هژبر بهایی و ثابت پاسال و… بود که اقتصاد مملکت را قبضه کرده بودند.»
کانال ایتا (+) و سایت استاد حسن ارشاد (+).