اول: آقای قرائتی در تفسیر آیه ۱۲۷ سوره آل عمران: «الَّذِینَ اسْتَجابُوا لِلَّهِ وَ الرَّسُول مِنْ بَعْدِ ما أَصابَهُمُ الْقَرْحُ لِلَّذِینَ أَحْسَنُوا مِنْهُمْ وَ اتَّقَوْا أَجْرٌ عَظِیمٌ»
آنان که دعوت خدا و رسول را (براى شرکتِ دوباره در جهاد علیه کفّار) پذیرفتند، با آنکه جراحاتى به آنان رسیده بود، براى نیکوکاران و پرهیزکارانِ آنها، پاداش بزرگى است
گفت کسانی که دعوت پیامبر صلوات الله علیه و آله را لبیک گفته و در جنگ زخمی شدند پاداش دارند اما شرطش را باید داشته باشند. بعد از جنگ دنبال سهم از سفره انقلاب لقمه‌های چرب و چیلی بر دارند بعد فاز اپوزیسیون بگیرند حبطت اعمالکم. شرمنده جلال و جبروت من هستند. کار نیکو کردن از پر کردن است. شما بخور غمت نباشد. من هم کارم ثبت کردن است. آخرش که می‌رسی خدمت با سعادت من.
البته که ادبیات آقای قرائتی این نیست. اما حرف همین است که آبجی شما با ادبیات خودش گفت.
دوم: آیه ۹۱؛ فهل أنتم منتهون؟
حجاب
اقتصاد
فرهنگ
بانکها غلط می‌کنند
و و و
آیه ۹۲؛ اگر نه، یقه ولی فقیه را نگیرید، او به قدر بیش از کفایت بیان کرده.
سوم: آیه ۹۸؛ شدید العقاب قبل غفور الرحیم آمده. ۱۶۰ آیه شدید العقابی در برابر ۱۴۰ آیه رحمتی، تازه به شرطها و شروطها یعنی تقوای خدایی که به سویش جمع خواهید شد (۹۶) و عفت در برابرش (۱۰۱) را حفظ کنید.
برای لهو و لعب نیاوردمتان توی دنیایی که خبائثش کثیر است (۱۰۰), مغز دادم بهتان، آکبند نگهش ندارید(۱۰۰)
مشق‌های عقب افتاده را با مشق امروز تقدیم کردم. تقبّل الله.