«عمیدالسلطنه معروف به سردار امجد یکی از خان‌های گیلان بود که در دوره ناصرالدین شاه ستمهای بسیار به مردم روا داشت. پس از مرگ ناصرالدین شاه و تاجگذاری مظفرالدین شاه، عده‌ای از روستاییان بی‌پناه جهت دادخواهی از ستمهای عمیدالسلطنه نزد وی رفتند. شاه دستور اعدام عمیدالسلطنه با توپ را صادر کرد.
اما خان با دادن رشوه از اعدام رهایی جست. مظفرالدین شاه نیز که از دادن رشوه اطلاعی نداشت، نجات وی را معجزه قلمداد کرد و حتی گفته شده که از او حلالیت طلبید که در موردش چنین بد قضاوت کرده بوده!
گمان می‌کنم دیگر خودتان بتوانید حدس بزنید که عمیدالسلطنه با این قرب و منزلتی که نزد شاه یافته بود چه بلایی بر سر آن روستاییان بخت‌برگشته‌ای آورد که برای دادخواهی و شکایت از او، نزد شاه رفته بودند!»
خاطرات و خطرات مهدی قلی هدایت