محمدعلی شکوهیان راد نوشته: «شاید یادتان باشد که اواخر دولت اول خاتمی، آقای ابوالقاسم طالبی فیلمی ساخت با اسم «آقای رئیس‌جمهور». «آقای رئیس‌جمهور» روایت فردی بود که ظاهراً خیرخواه و مردمی بود اما برای حفظ قدرت و نفوذ خودش در سپهر سیاسی کشور، حتی سردبیر نشریه‌ی خودش را که در یک مقاله، شخصیت واقعی این پدرخوانده‌ی سیاسی متنفذ را برملا کرده بود، به همراه خانواده‌اش به قتل رساند.
هنوز صدای شروع آن مقاله‌ی افشاگرانه در گوشم است: «ای مردم! بشناسید گندم‌نماهای جو فروش را …»
هرچند روایت ابوالقاسم طالبی، در سال ۱۳۷۹ بیان شد اما همچنان زنده است و مختص یک جناح مشخص هم نیست. امروز شخصیت آقای رئیس‌جمهور، پس از ۲۳ سال کماکان در تعدادی از سیاسیون کشور، از مرتبطین با بیت امام خامنه‌ای گرفته تا دو تابعیتی‌ها وجود دارد؛ کسانی که برای حفظ قدرت خود، ابایی ندارند مغایر با مشی انقلابی عمل کنند.
اخیراً مصاحبه‌ای از دکتر حدادعادل منتشر شده که انطباق با سمت و سوی رفتار انقلابی ندارد.
جناب آقای دکتر حدادعادل که در مصاحبه‌ی اخیرتان، جریانات سیاسی خارج از لیست انتخاباتی خود را «پاجوش‌های چنار» خود لقب دادید؛ لطفاً بفرمایید:
۱) آیا این ادبیات از بالا به پایین و نگاه خودبرتربین جنابعالی به نامزدهای مستقل و تشکل‌های مردمی که برای انتخابات ورود کرده‌اند، صحیح است؟!
آن هم در حالی که اساساً انتخابات امری مردمی است و همواره دغدغه‌ی اصلی امامان انقلاب اسلامی، میزان مشارکت مردم بوده و هست!
۲) آیا نباید تأمل می‌کردید که بازتاب چنین صحبت‌هایی در هر کدام از طیف‌های سفید، خاکستری و سیاه جامعه تا چه حد منفی است و حتی می‌تواند میزان مشارکت طیف خاکستری را کاهش دهد؟
۳) شما که عموماً خود را منتسب به امام خامنه‌ای می‌نمایید تا آنجا که حتی در برنامه‌ی طنز خندوانه نیز از ایشان مایه گذاشتید و خود را «پدربزرگ نوه‌ی مقام معظم رهبری» معرفی کردید، آیا امام عزیزمان با این ادبیات شما نسبت به صحنه‌ی حضور نامزدها در انتخابات موافق هستند؟!
آیا این ادبیات، در تراز انقلاب اسلامی است؟!
۴) اگر کمی درباره‌ی چنار سیاسی جنابتان و پاجوش‌هایی که بدون اذن شما، رشد کرده‌اند صحبت کنیم، اولین پرسش این است که حافظه‌ی سیاسی پاجوش‌ها، تقریباً به یاد ندارد شما نسبت به مسئولیت‌هایی که داشته‌اید، پاسخگو بوده باشید!
برای مثال، آیا این جملات را به یاد دارید؟
«من حتّی گاهی اوقات می‌بینم در رژیم طاغوت که خب همه چیزشان به فرنگی‌ها و به خارجی‌ها بسته بود، روی مسئله‌ی زبان، یک گوشه‌ای بود یک تعصّبی وجود داشت، یک چیزهایی داشتند؛ ما هم اوایل انقلاب از این جهت خیلی خوب بودیم، بعد یواش‌یواش خیلی ولنگ‌وواز شد.»
نقل قول فوق، جملات امام خامنه‌ای، مورخ ۳۰ اردیبهشت ۱۳۹۸ است، در دیداری که فاصله‌ی شما با ایشان، تنها ۲ صندلی است!
بفرمایید کار عرصه‌ی فرهنگ در صیانت از زبان فارسی به کجا رسیده که امام انقلاب اسلامی، حتی عملکرد رژیم طاغوت!!! را بهتر از دستگاه‌های متولی زبان فارسی در ایام پس از انقلاب می دانند.
به‌عنوان فردی که در عموم ادوار، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی بودید و مشهورترین چهره‌ی حوزه‌ی زبان فارسی هستید، چه میزان از این گله به قصورهای شما مرتبط است؟ چقدر برای رفع آن تلاش کردید؟
جناب دکتر!
این انقلاب را دقیقاً پاجوش‌ها حفظ کرده‌اند! مردمی که پاجوش خداوند، اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و امامان انقلاب هستند، نه جریانات سیاسی بی‌بنیان با ائتلاف‌های سهم‌خواهانه و لیست‌های یک شبه! دقیقاً بر خلاف آنهایی که دیروز خودشان را «ستون انقلاب» می‌نامیدند، اما عاقبت در کاخ فرح پهلوی، اجل فراخواندشان.
خداوند متعال با القاب دنیوی مخلوقاتش نظیر ستون انقلاب، یار امام، نخست‌وزیر امام، قائم مقام رهبری، چنار و … کار ندارد و آنچه را منعکس می‌نمایاند که خودمان ساخته‌ایم. این است که دنیا، عرصه‌ی عبرت انسان است»