اردیبهشت سال ۸۵، روزنامه ایران کاریکاتوری از مانا نیستانی چاپ کرد که باعث خشم مردم آذربایجان شد. کاریکاتور مردی را در سرویس بهداشتی نشان می‌داد که در برابر سوسکی که با او حرف می‌زد می‌گوید «نمنه؟». نمنه در زبان ترکی آذری یعنی «چی؟». موج اعتراض به اغتشاش و سودجویی تجزیه‌طلب‌ها تبدیل شد طبق معمول و…Continue reading حال افراد ملاک است

۱. یکبار اینجا نوشته بودم که اگر ام‌اس نداشتم، بی‌شک هم اکنون در کوچه خیابان‌های غزه [فلسطین] داشتم به سمتِ صهیونی‌ها سنگ پرتاب می‌کردم. ۲. کسی برایم پیامک روشنگرانه فرستاده بود که «فردا روز آذربایجان است نه روز قدس». هم این شخص را خوب می‌شناسم و هم این شعار را. جنس‌شان را خوب بلدم. ۳.…Continue reading روز قدس، نه روز آذربایجان!

  مرداد هشتاد و چهار بود که یک دیدار نه چندان جالب در موقعیتِ عاطفی خاصی که درگیرش بودم با او داشتم. آن موقع کتاب‌اش تازه چاپ شده بود. من یادم نمی‌رود که برای اولین دیدار، هجویاتی که برای تُرک‌ها یک‌ریز تعریف می‌کرد و هیچ وقعی به اعتراض من نگذاشت و حتی وقتی بلند شدم…Continue reading صبح بخیر ایران!

 مهدی                                                                    دوشنبه ۸/۳/۱۳۸۵ – ۳:۵۶ در ابتدا که با وبلاگت روبرو شدم خوشحال شدم از این که یک علاقه مند جدی به ادبیات را یافته ام ولی حالا متاسفم. امیدوارم که ضمیمه ایران جمعه و کاریکاتور پر سرو صدا مانا نیستانی را دیده باشی. من برای تو و آذری زبانها متاسف نیستم برای کسانی متاسفم که…Continue reading تورکی‌جه سویله!

هان!!! از این دلگیری ناغافل چشمان دلگیرت!    

   «زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبان های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است.»    اصل…Continue reading پان‌ترکیسم، آری یا نه؟!