هر
ماهی رنگ و بویی دارد. تیرماه نرسیده بوی هادی میدهد: بوی زایش و میرش. توأمان میخندم و میگریم و نشانهها پُررنگ و جرّیترند برای
لرزاندنِ دل و چشم و اشک. مرداد ولی بوی دو خدا دارد. بوی دو آفریننده. بوی کعبهای
و بوی شیدایی. مگر نه اینکه «مرا آفرید آنکه دوستم داشت»؟!