* ظهرگاه بود، ظهر نود و نهمین بودی که نبود!
یکی بود، یکی نبود … منم را زیر سایهی درختی مینوشتم که بر آغاز رویش زمین زیر پایم، نانوشته خواندیام …
* ظهرگاه بود، ظهر نود و نهمین بودی که نبود!
یکی بود، یکی نبود … منم را زیر سایهی درختی مینوشتم که بر آغاز رویش زمین زیر پایم، نانوشته خواندیام …