راح روح!

 

 

ای جان و ای جانان ِ من

                        هم‌زاد و هم سامان من

.

.

.

                                           هم راح و هم روح‌م تویی

 

 

                                               بی راح ِ روح‌م چون شوی؟

 

پ.ن: چیزی در من کم شده است، گُم شده است … شعر می‌خوانم. عشق می‌خواهم!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.