سندرمات!

نمی‌دانم اسم این سندرم چی هست؟ اصلا نمی‌دانم تا حالا چنین سندرمی به ثبت رسیده است یا نه ولی من تازگی مبتلا به سندرمی خاص شده‌ام. یعنی به گمانم به طور دقیق از زمانی شروع شد که درگیر سریال کره‌ای «دونگ‌ئی» شدیم. یعنی آن روزهای آخر که هر شب سریال پخش می‌شد و حسابی حرص می‌خوردیم که آخرش چی می‌شود، این آخرش چی می‌شود وارد خواب‌های من هم شد و سر تاسر شب خواب قصر و دونگ‌ئی و عالی‌جناب و غیره را می‌دیدم! بعد از آن هر فیلم یا سریالی که تحت تأثیرش قرار می‌گیرم وارد خواب‌هایم می‌شود. آنقدر دقیق و روشن که مثل دیشب که «Death proof» را دیدیم و من نیمه‌های شب با درد شدید در کشاله ران سمت راستم از خواب بیدار شدم! بله دقیقاً کشاله سمت راستم و دو بار هم اتفاق افتاد و بار دوم دردش آنقدر شدید بود که مجبور شدم امیر را بیدار کنم تا Yoko yoko برایم بیاورد! yoko yoko یک مایع بی‌دردی قوی ژاپنی است که در طول دوران درد کشیدن‌های طاقت فرسایم تنها مسکن واقعی شد برایم. بله! درد کشاله سمت راستم دیشب به قدری شدید بود که فقط yoko yoko می‌توانست تسکینش بدهد!

حالا برای اینکه بدانید چرا اینقدر روی کشاله سمت راست تا‌کید دارم باید فیلم را ببینید که چطور پای راست دختری که در صندلی بغل راننده نشسته و از پنجره بیرون انداخته بود موقع تصادف کنده شد و پرت شد بیرون!

بله! درست حدس زدید! داریم مجموعه فیلم‌های تارانتینو را تماشا می‌کنیم! همان کارگردان Kill Bill معروف!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.