این تابلو را روز تولد امیر از اداره‌شان به‌ش هدیه داده بودند. چرا گفتم؟ چون ممکن نیست ما به همچین چیزی پول بدهیم! باز هم چرا؟
به ترتیب چینش اسامی در این شمسه دقت کنید. اگر دست خطاط بود علی را بالاتر از اینی هم که نوشته، می‌نوشت. حالا شرم و حیا داشته دقت کرده کمی آورده‌اش پایین‌تر. گیریم حواسش بوده حسابی بین الله و محمد فاصله بی‌اندازد. با یک «و» بزرگ زهر چشمش را گرفته است. بعد نوبت حسن و حسین رسیده است. البته که قدر و منزلت حسین که به روایتی شبیه پدرش علی بوده، به مراتب بیشتر از حسن است که طبق همان روایت خلق و خویی شبیه محمد داشته است. به تمام اینها بسنده نکرده است و نام دو تکه‌ی فاطمه را برای پُر کردن جاهای خالی استفاده کرده است.
بله! من به همچین چیزی پول نمی‌دهم زیرا پر از تعصب و بی‌ادبی است. نمی‌دانم این شیعه‌های جدید چه‌شان است. از کدام طرف بام قصد افتادن دارند. حضرت محمد (ص) که زیر درخشش فراکهکشانی حضرت علی (ع) سوسویی می‌زند گاهی. حسن (ع) هم که اِی هر از گاهی. او کجا، برادر کوچکترش کجا. این وسط نام بانویی که رضایت خداوند در گرو رضایت پدر او و رضایت پدر بزرگوارش در گرو رضایت اوست، تکه‌تکه برای تزئین و پر کردن فضا استفاده شده است.
یادمان به فاطمه زهرا (س) باشد که فردا روز تولد اوست. بانویی که مادر پدرش است و پدرش، سرور امت مسلمین است و مسلمین یعنی تمام اسلام آورندگان از آدم تا روز واپسین که إنّ الدّین عند الله الإسلام. او مادر تمام مسلمانان دو عالم است. بانوی دو عالم.
فردا روز تولد مادر تمام مسلمانان دو عالم است. چه فرخنده، چه مبارک.