سال هشتاد و نه که آمدم تهران و خانه کوچک خوشبختی‌مان را نزدیکان چیده و آماده تحویلمان داده بودند، کسی این عکس را به همراه تعدادی عکس خانوادگی دیگر که نمی‌دانم باهاشان چه کردیم ندیده بود. خودم زرنگ بانویی که بودم از ته بالای کمد دیواری یافتمش. هنوز هم که مدتهاست آمده‌ایم این یکی خانه دارمش و برایمان عزیز است.

مستاجر قبل ما اصلا تبریزی نبود و قرابتش با این عکس و اینکه چرا گذاشته بود یک همچون جایی معلوم نیست. پشت این عکس نوشته شده «شهید علی محمدپور شتربان تبریزی نوشته شود.» و مهر عکاسی سعادت تبریز خیابان مفتح، آخر ایستگاه… و دیگر هیچ.