«انسان در مواجهه با یک تنور آجری، یا حصیر و گونی و چوب هم احساس امنیت و راحتی بیشتری می‌کند، برای همین روستائیان همه دارند از گازهایی استفاده می‌کنند که حتی نمی‌توانند با فِرَش کار کنند و سبدهایشان از پلاستیک صورتی است ولی خانه‌های لوکس و گران یک تنور سنتی دارند و بی‌شمار سبد حصیری و چوب‌های درجه‌یک. سادگی قیمت پیدا می‌کند. یعنی نه‌تنها آخرین مدل و آخرین سیستم مال پولدارهاست بلکه حتی بدوی‌ترین‌ها هم محض رضایت پولدارها بازسازی می‌شوند و از دل تاریخ در می‌آیند. این وسط هم ماها هستیم که هر چه را اَخی شد و پولدارها نخواستند استفاده می‌کنیم اعم از پلاستیک و استخر کلاسیک.» (+)
