سوره أسراء آیه ۱۱۰ می‌فرماید چه الله را بخوانید و چه رحمان را… موضوع این است آیا به محل استفاده از نام رحمان دقت کرده‌اید؟ و چرا خدا هر کجا با اهل کتاب گفتگو می‌کند از رحمان استفاده می‌کند و حتی سوره‌ای به نام رحمان داریم؟
آیت‌الله یوسفی غروی به این سوال طلبه‌ای پاسخ می‌دهد، البته سوال دوم. اما پاسخی که می‌دهد اشتباه است و از یک محقق قرآنی بعید.
سالهای ابتدایی دهه نود امیر کتاب گنجینه‌ای از تلمود را خرید که خواندش در شناسایی مقام ایمانی حضرت ابراهیم بسیار برایم سودمند بود. و از طرفی جواب سوالم را یافتم. در کتاب آمده که خاخام‌ها و علمای یهود استفاده از نام یهوه را جز در ایام خاصی و جز خودشان ممنوع کرده بودند و رایج‌ترین نام خدا میان اهل کتاب، رحمان بوده. فلذا خداوند در مخاطبه با آنان و زمان بازگویی تاریخشان از رحمان استفاده می‌کند. و سوره‌ای به نام رحمان، در بازتوصیف این نام نازل می‌شود.
متن تلمود درباره رحمان را با استفاده از برچسب گنجینه‌ای از تلمود می‌توانید بیابید و البته پاسخ استاد یوسفی غروی (شیخ المحدثین) را در کانال تلگرام ایشان @YusufiGharawi می‌توانید گوش کنید. مطالب شنیداری بسیار ارزنده‌ای دارند.
پی‌نوشت: عجیب است که تگ گنجینه موجود است ولی واگویه‌هایی که کردم پاک شده‌اند. کتاب را باید دوباره بخوانم تا متن را پیدا کنم. اما لینک زیر یک مقاله تحقیقی از دکتر احمد پاکتچی در همین زمینه برایتان پیدا کردیم:
https://www.cgie.org.ir/fa/article/246233/%D8%B1%D8%AD%D9%85%D9%86