سال ۲۰۱۰ اعتراضات دانشجویی در برخی کشورهای اروپایی به خشونت کشیده شد. روزهای اول لاله منصف با آب و تاب از قشنگی راهپیمایی اعتراض دانشجویی به همراه سیگار و آبجو نوشت و رفتار مهربان پلیس:«قرار بود که ما برویم سمت دانشگاه موسیقی. از آن‌جا برویم دم دانشگاه تکنیک و هَمَه با هم برویم دم پارلمان. خیلی کار مثبت و خوب و همه چیز. همه هم دست میزدند. سوت میزدند. پلاکارد داشتند. بادکنک داشتند. سیگار داشتند. آبجو داشتند. یک خوک گنده‌ی صورتی بادی بالای سر همه داشتند که یعنی قلک و یعنی بودجه مثلن و هنری‌ها درست کرده بودند. شعارهای اغراق‌آمیز داشتند که مثلن چی؟ مثلن مرگ دانشگاه‌ها با این عمل شنیع دولت اتفاق افتاده است و کلن رویکرد این مدلی.
راحتتان کنم؟ تظاهرات شنگول و منگول بود انگار. پلیس آمد. خیابان را برایمان بست. راه رفتیم. آواز خواندیم که کدام دانشگاه؟ دانشگاه ما. کدام خیابان؟ خیابان ما. کدام فیلان؟ فیلان ما. یعنی شنگول و منگول سپری شده بود. از همه‌مان بادکنک آویزان بود. رویمان نوشته بود دو درصد. بیپ. بودجه‌ی ایران ما رو پس بدین…
فراتر از شنگول و منگول. تنها خطری که ما را تهدید می‌کرد این بود که باد می‌وزید و سرد بود. بعد همین‌طور راه رفتیم. همه افتخار می‌کردند به جنبش خوب دانشجویی. به جمعیتی که آمده بود. یکی می‌گفت من اولین بارم است که توی یک اعتراض به یک چیزی شرکت کردم. همچین هیجانی شده بودند که نمی‌دانید.»(+)
این وسط با رد شدن موتور پلیس از کنارش پرت می‌شود به تهران ۸۸ و رفتار خشن پلیس ایران. آن‌را تعریف می‌کند و در انتهای مطلب وعده می‌دهد به محض داده شدن مطالبه دانشجویان می‌آید تعریف می‌کند اما کار بیخ پیدا می‌کند و خشونت اعتراضات دانشجویی با خشونت پلیس روبرو می‌شود اما از سنگ صدا در می‌آید از لاله نه.
همانطور که الآن اروپا شاهد تورم بالا، بحران انرژی، جنگ و اعتراض و اعتصاب و برخورد خشن پلیس است ولی لاله ترجیح می‌دهد از خداحافظی اروپایی‌های گوگولی با جسد یک سنجاب مرده بنویسد و همتش برای یک کریسمس خیلی کریسمس. یا آن یکی از مهربانی آلمانی جهانگرد از دور زدن فیلتر اینترنت ایران. اینها حتی درباره رفتار تهاجمی پلیس با اغتشاشیون متحد متکثر ایرانی در کشورهای محل زندگی‌شان هم ننوشتند. کلاً هیچ اشاره‌ای به وضعیت اروپا نمی‌کنند.
برای همین است که شخصی مثل لیلای لیلی را جاسوس اجاره‌ای خطاب می‌کنند.
در مطلبی همان زمان بعد از یک مقدمه طولانی نوشتم:«این همه نوشتم که این را بگویم که حتی «خشونت»، چیزی است که بسته به پایگاهِ اجتماعی؛ تعریفِ مختلف و بازخورد متفاوتی بروز می‌دهد. اگر پولدار باشی، خشونتت برای اداره‌ی امور لازم است. برازنده‌اتان است. کلی جذبه می‌دهد به شما. اگر فقیر باشی در یک کلمه «وحشی» هستی!»(+)
ممنون که هستی سوسن‌جان…تحلیل درست و بدون نقص بود….حیف نبود مدتها از این نگاه و قلم استفاده نکردی و از این پستها نگذاشتی؟
زیادی درگیر بیماری شدم به نظرم. نمی‌دونم.
منم از شماها ممنونم که هستید 🌹
قربانت❤🌺