کسانی که دربارۀ خداوند پس از آن‌که دعوتش پذیرفته شد، گفت‌وگوی نادرست و بی‌دلیل می‌کنند، چون و چرایشان نزد پروردگارشان باطل و زایل‌شدنی است، بر آنان خشمی سخت، و عذابی شدید است.
سوره مبارکه شوری:۱۶
ناهید بعد از ۸۸، دیگر عوض شده بود و منتقد باورهایی شده بود که مرا به خاطرشان دوران دبیرستان ارشاد می‌کرد. دیگر درباره امام حسین هم شک داشت. می‌گفت یعنی چه که می‌گویند حضرت فاطمه زهرا سیده النساءالعالمین است؟ یعنی از حضرت مریم بالاتر است که در قرآن اسمش آمده؟ چرا سکوت کردم و فقط گوش دادم؟ به همان دلیل که نشستم تا فریبای ارومیه از ظلم و جور نظام جائر خونخوار بگوید. و اکنون به سخنرانی‌های انتخابی همسرم درباره اینکه مگر می‌شود وقتی امیرالمؤمنین و عباس و چند تن دیگر در خانه بودند کسی جرأت کند در آتش بزند یا در بشکند؟ فردا روزی هم نوبت حضرت امیر و حسنین است تا امام زمان علیهماالسلام.
البته چند ماه پیش متواتر از چند نفر شنیدم که در پارک و تاکسی می‌نشینند و در تولد امام زمان تشکیک می‌کنند که اصلاً امام حسن عسگری را نعوذ باالله اخته کرده بودند چطور ممکن است فرزندش به دنیا آمده باشد؟ نمرود و فرعون هم فرزندان ذکور را کشته بودند احمق! باز هم شک داری؟
شیعه بودن اجباری‌ام از پدر و مادر شیعه و شیعه شدن اختیاری‌ام به لطف کتابهای شریعتی، چه نعمتی بالاتر در جهان و آخرت می‌توانست نصیبم شود؟
الحمدالله.