اینجا روستایی در پردنجان از توابع فارسان چهار محال و بختیاری است. هرگز نمی‌توانید مردم ایران را از انقلاب اسلامی و از اسلام جدا کنید. کافی است نگاهی به عکسهای خودتان بکنید، آش و شله زرد و دعا نوشتن روی سنگ و چهلم گرفتن (این را کجای دلتان می‌گذارید؟) بگیرید تا نقاشی خنده‌دار بابانوئل کنار قبر دخترکان‌تان که دارد فاتحه می‌فرستد.
خوب به جمعیت نگاه کنید. اینها مردم ایرانند و آن شهید، تن بی‌نام و نشان «مردی» است که روز خطر، روزگاری چون اکنون که جهان پشت صدام ایستاده بود و رجوی و منافقین همکاری می‌کردند با آنها، خانه و زندگی و مادر و پدر و زن و فرزندش را گذاشت و رفت میدان جنگ. در جنگی نابرابر، شهید شد. این را می‌گویند «شهید».
خوب به جمعیت نگاه کن کن!
*استاد شهید مطهری