از این دنیا و آنچه که از آن برای شما شگفت‌انگیز است روی بگردانید زیرا چیز اندکی از آن با شما خواهد بود. دنیا نزدیکترین منزل به خشم خدا، و دورترین محل از خشنودی حق است. پس ای بندگان خدا، از غمها و مشاغل دنیا محض اینکه به جدایی آن از خود و تغییر حالاتش یقین دارید چشم‌پوشی کنید. از دنیا همچون شخص دلسوز خیرخواه و سختکوش رنجبر برای خود در ترس و بیم باشید، و به آنچه از حوادثی که دیدید بر سر گذشتگان آمد عبرت گیرید، که پیوندهای اعضایشان از هم گسست، چشم‌ها و گوشهایشان نابود شد، شرف و عزّتشان از دست رفت، شادی و نعمتشان قطع شد. همانان که به جای قرب فرزندان به فقدان آنان، و به جای مصاحبت با زنان به فراق آنان مبتلا شدند. اکنون نه به مفاخرت برمی‌‌خیزند، نه تولید نسل می‌‌کنند، نه به زیارت یکدیگر می‌‌روند، و نه به گفتگوی هم می‌‌نشینند. پس ای بندگان خدا، تقوا پیشه کنید تقوای آن که بر نفسش غالب آمده و شهواتش را مانع گشته، و با دیده عقل به امور نظر می‌‌کند، زیرا برنامه واضح، و نشانهٔ نجات بر پا، و جادّه هموار، و راه راست و معتدل است.
از خطبه ۱۶۰ نهج‌البلاغه