۱- تا دیروز دوره روحانی چین اَخ و پیف بود. رئیسی که رفت شانگهای یاد نه شرقی نه غربی افتادند. عربستان که با چین بست الامان سر دادند که عُرضه ندارید مملکت‌داری کنید استعفا بدهید. با چین که بستیم گفتند ایران را فروختید، با وساطت چین با عربستان تجدید رابطه کردیم گفتند وااسلاما وامحمدا که دو مسلمان رفتید پیش ملحد کافر نجس عهدنامه بستید؟ بعد دیدند دارد بد می‌شود ابطحی گفت آفرین شمخانی بدون اطلاع دولت رفت بست! همین آقایی که وااسلاما سر داده بود نوشته دست خاتمی و روحانی درد نکند. ابتکار نوشته اینجی کلهم واس خاتمی‌س! سازندگی نوشته دست روح غریق استخر فرح گره کور گشوده. اپوزیسیون هم گفته آمریکا چین را تهدید کرده بین اینها آشتی بده تا نیامدم برات.
این بالایی که ۱۲ ساعت بعد در توئیتی نوشته پرچم روحانی و خاتمی بالاست آنقدر تعطیل است که جای پرچم چین پرچم اتحاد جماهیر شوروی را گذاشته بین پرچم عربستان و ایران. برای همین است تا اسم چین می‌آید یاد نه شرقی نه غربی می‌افتند. بعد صادق جان زیباکلام هم ناراحت کودکان یمن شده و هفت سال جنگ و خیلی غصه خورده. انگار ایران جنگیده با کسی یا ما جنگ راه انداختیم. شرق هم در سالنامه‌اش مقاله کار کرده با سبحانی مصاحبه کرده که چرا در ۱۴۰۱ با عربستان نشد.
ای سید ساده دل بیسواد آب زیر کاه.
۲- سر برائت‌جویی شهاب از جایزه‌ای که روس‌ها به فیلمی که تهیه‌کننده‌اش بوده دادند، حرف زیاد زدند و البته خودشان را خسته می‌کنند. آقا حسینی تابعیت آمریکایی گرفته یعنی منافع آمریکا همه جا و لاغیر، حتی گور ایران و ننه باباش. پس چه انتظاری دارید؟