در دعای کم‌نظیر کمیل، یک جایی می‌فرماید:«که در این شب و در این ساعت بر من ببخشی هر جرمی که مرتکب شدم و هر گناهی که به آن آلوده گشتم و هر کار زشتی را که پنهان ساختم و هر نادانی که آن را بکار گرفتم خواه پنهان کردم یا آشکار، نهان ساختم یا عیان و هر کار زشتی که دستور ثبت آن را به نویسندگان بزرگوار دادی…»
میان جرم، دنب، قبیح، جهل و سیّئه جمع بسته و در این جمع بر جهل انگار تأکید خاصی کرده یا بهتر اینکه بسطش داده: جهلی که به کار گرفتم خواه کتمان کردم یا علنی یا مخفی یا ظاهر.
حتی برای قبیح از سترته استفاده کرده، یعنی پرده پوشی و با توصیفات کتمته و اَخْفَیْتُهُ فرق دارد.
هیچی. سر همین نفهمیدم چی خواندم اصلاً، شیطان دم‌بریده.