أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِینَ أُوتُوا نَصِیبًا مِنَ الْکِتَابِ یُؤْمِنُونَ بِالْجِبْتِ وَالطَّاغُوتِ وَیَقُولُونَ لِلَّذِینَ کَفَرُوا هَؤُلَاءِ أَهْدَى مِنَ الَّذِینَ آمَنُوا سَبِیلًا
ندیدی آنان که بهرهای از کتاب آسمانی داشتند چگونه به جِبت و طاغوت میگروند و درباره کافران میگویند که راه آنان به صواب نزدیکتر از طریقه اهل ایمان است؟! (نساء: ۵۱)
انگار برای امروز است. الف لامِ کتاب یعنی هر کتابی، علم مثلاً، عین طبقه روشنفکر اهل کافههای تاریک و قهوههای تلخ که هر قدر بشماری که در حال پیشرفت هستیم میگویند کو؟ ببین کدخدا را، ببین آسمان خراشها را، ببین جیمز وب را. نگاه کن آزادی، برابری، برادری را.