ماه رمضان ۹۵ بعد از سالها رفتیم مشهد. با تور سازمان بازنشستگی رفتیم. خیلی اتفاقی بعد از سالها بازنشستگی فهمیده بودم چنین امکاناتی هست و من رایگان و امیر با نصف هزینه رفتیم. با کلی حسرت و آرزو. اما نگذاشتند وارد قسمت مردانه شویم و بروم زیارت ضریح. گفتند خانم آمدی ثواب کنی بروی سمت مردانه گناه کنی که چی؟ گفتند بروید زیرزمین حرم. حسرت استشمام عطر و زیارت ضریح ماند توی دلم. قانون حرم عوض شده بود. جناب رئیسی متولی بودند و این تو بمیری از آن تو بمیری‌ها نبود.
حالا جناب رئیسی، رئیس‌جمهور مملکت اسلامی هستند و ده ماه است علفهای هرز را به حال خود رها کردند. حرام شرعی و سیاسی را رها کرده‌اند به حال خود. تمام گناه من چادری نشسته روی ویلچر بودم در قسمت مردانه که فقط چشمم به ضریح امام بیفتد و عطر رواقها و دارها را نفس بکشم؟
فکر می‌کردم رفیق جینگشان گفته بود جمهوری اسلامی حرم است و از ولنگاری‌ها نالیده بود. هه!