«خیلی سخت است حتی نوشتنِ این جملات اما چاره‌ای جز این نیست که برای برخی مسئولینِ غافل روضه باز بخوانیم شاید اثری از تنبه در وجودشان پیدا شود.
آن زمان که گوشت بدنِ شهید عزیز آرمان علی‌وردی را با ناخنگیر ذره ذره کندند و آنقدر بر سرش ضربه زدند که مغزش در دهانش آمده بود اگر فقط یک جمله، خدای ناکره، خاک بر دهانم به رهبر و مقتدایمان جسارت می‌کرد رهایش می‌کردند و مادرش، پدرش، برادرش و همه ما همچنان داغدار مصیبتِ جانکاه او نبودیم.
حالا چه باک از اینکه رضا رشیدپور، حسین سلاح ورزی و رحیمیِ جهان آبادی، از محرکین و مؤیدینِ اغتشاشات عرصه قدرت و تریبونِ صدا و سیما را در اختیار بگیرند، یکی در اتاق بازرگانی رئیس باشد، آن یکی در کمیسیون امنیت ملی، ضد امنیت یاوه سرایی کند و آن دیگری در استودیوی صدا و سیما به ریشِ بچه حزب اللهی‌ها بخندد؟
چه غم از اینکه پاورقی تعطیل شود، بالاخره باید جبران کسادیِ اینترنشنال را صدا و سیمای ما به عهده بگیرد.
یک مدیر نادان شبکه به مجریِ سرباز جهاد تبیین توهین و جسارت می‌کند؟ عیبی ندارد، سر ساقی سلامت که آنچنان متولیانِ امر را سرمست جذب مخاطب نموده که یادشان رفته رسالتی در این وانفسای جنگ شناختی دارند.
بگذارید جناب شهبازی هم برود، معاون سیاسی وزیر کشور عزل شود. هر کس هم ناراحت است برود دیوان عدالت اداری شکایت کند، اخیرا ثابت کرده‌اند که دست به انفصالشان خوب است، البته ممکن است کمی سر به هوا عدالت را جاری کنند.
چه قدر اینگونه مواقع، این جمله سید شهیدان اهل قلم، مرتضی آوینی در گوشم نجوا می‌شود که می‌گفت:
سِرِّ آنکه دهر بر مراد سفلگان می‌چرخد آنست که دنیا وارونه آخرت است.»
مریم اشرفی گودرزی