علی علیزاده نوشته: «برنی سندرز، مترقی‌ترین، چپ‌ترین و عدالتخواه‌ترین سیاستمدار آمریکا و الگو و مرشد بخش بزرگی از چپ ایرانی می‌گوید با آتش‌بس مخالف است چون «نمی‌شود با حماس که خواهان نابودی اسراییل است آتش بس برقرار کرد و کشورهای عربی هم می‌دانند حماس باید برود.»
این لحظه‌ها را خوب به خاطر بسپارید. وقتی به بمباران بچه‌های فلسطین می‌رسد همه سیاستمداران آمریکایی، از راست افراطی تا چپ مترقی یک موضع دارند: بیشتر بکشید.»
یاد سخنان مرحوم احسان نراقی افتادم در مناظره با اسماعیل خویی که می‌گفت: «مگر من نگفتم که، در مورد حمایت از اسرائیل، غرب «چپ» و «راست» ندارد؟ چرا این همه اصرار داری که «مردم» غرب را از «حکومت»های غربی تفکیک کنی؟ «حکومت»های غربی، بالاخره، در «مردم» غرب ریشه دارند. و مگر من نگفتم که، به چشم خود در یونسکو دیدم که، تمام روشنفکران موبور و چشم آبی غربی، چه آنان که شب‌ها «کاپیتال» در بغل می‌خوابند و چه آنان که «انجیل» را همیشه به سینه می‌فشارند، طرف‌دار اسرائیل بودند؟ این نکته ربطی به «حکومت»های غربی ندارد. روشنفکران، به هر حال، از «مردم»اند. و مگر، باز، من نگفتم که سارتر، که در غرب به عنوان یکی از نمایندگان روشنفکران «ضد حکومت» شناخته شده است، و در خیلی موارد در صدد بوده است که از «آزادی‌ها» دفاع کند، درمورد اسرائیل، مثل سایر روشنفکران اروپایی، کر و کور است و از حکومتی دفاع می‌کند که اساس آن بر ظلم و ستم نسبت به مردم فلسطین استوار است؟» (+)
آزادی،حق، و عدالت/مناظره اسماعیل خوئی با احسان نراقی/انتشارات امیرکبیر/چاپ دوم:۱۳۵۷/ص.۱۷۰