هر چه بگندد نمکش می‌زنند

اول اینکه خیلی مشتاقم بدانم آیا آقای روحانی از این پشت پرده هم خبر داشته؟ پسرعمه جان جناب روحانی طبق نوشته دخترش عضو کوچولویی از ساواک بوده.

به‌به واقعاً.

دوم اینکه حامد اسماعیلیون عکس‌ بی‌حجاب مادرش و ری‌را را گذاشته نوشته جمهوری اسلامی ایران نگذاشت مادرم برای سالگرد عروس و نوه‌اش بیاید و آه و واویلا.

حسابی از خجالتش در آمدند براندازها. حتی دیدم چند نفر از نوشته‌های وبلاگش(گمشده در بزرگراه) اسکرین شات گرفتند و زدند به برجکهاش. ماندم حیران چون وبلاگهای پرشین بلاگ خیلی سال پیش نابود شدند. اینها چطوری پیدایشان کردند؟ آهان! اینجا ذخیره شده ‌. ای ناقلاها.

الله اکبر.

سوم اینکه شهید پهلوان ۱۵ ساله اهل کاشان داشتیم به نام سعید طوقانی. بازوبند طلای کشوری داشته.

 

چهارم اینکه بچه غیر مستقیم حالی کرده خون امام حسین علیه‌السلام رنگین‌تر از خون سیاوش افسانه‌ای است.

پنجم اینکه چند روز پیش این توییت و چند تای دیگر در توضیح رمزریال خواندم که کاش نمی‌خواندم. دیگر به روزی رسیدیم که نمک انقلابی گندیده. زمان وای است.

البته تا می‌آیی جایی اعتراض کنی، متهم به خراب کردن وجهه انقلابی مجلس و دولت می‌شوی، چرا؟ چون رهبر فرموده اینها انقلابی هستند. عجب.

اینکه سند ۲۰۳۰ دارد علنی پیش می‌رود دولا دولا که نمی‌شود. تا جایی که معاون توسعه ورزش بانوان فرموده:

جالب اینکه در لایحه عفاف و حجاب در ماده ۱۸ بند ۶ آمده است که جهت به کارگیری مربیان همجنس با ورزشکاران حتی‌الامکان در تمامی رشته ها…(چیزی که به تازگی معاون وزیر ورزش و جوانان، مجددا مطرحش کرده است)
بعد شورای نگهبان دقیقا روی همین کلمه حتی‌الامکان دست گذاشته و آن را مغایر با شرع دانسته.

سید فخرالدین موسوی نوشته: «اینکه شورای نگهبان مانند دژی محکم عمل کرده جای شکی نیست اما نقطه تلخ ماجرا برمی‌گردد به نگارندگان این لایحه که تا توانستند در بین ۷۰ ماده برای تثبیت یک حکم شرعی به نام حجاب، بندهای مغایر با شرع را بگنجانند.

اگر این نفوذ نیست پس چیست؟

اگر این استحاله فرهنگی نیست پس چیست؟!

جا داره دستگاه های امنیتی بطور ویژه به این مساله ورود کنند و ماجرا را که از دو سال پیش، یعنی جایی که هاشمی گلپایگانی (معاون وقت ستاد امر به معروف و نهی از منکر) طرح مفصل عفاف و حجاب را نوشت، پیگیری کنند.

طرحی که شباهت‌های عجیب و غریبی به این لایحه بی پدر و مادر دارد.

آن زمان نه مهسایی مرده بود و نه داستانی.»

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.