حضرت امام زین العابدین (علیه السلام) فرمودند: « الرِّضا بمَکروهِ القَضاءِ مِن أعلى دَرَجاتِ الیَقین.»
راضى بودن به قضاى ناخوشایند [خدا] از بالاترین درجات یقین است.
این قضا مثلاً این نیست که من پر رو بشوم بگویم آها ببین من درجه یقینم اعلی است راضی شدم به قضای خدا. نه خیر. این وضعیت من که معلول اشتباهات پزشکی و فیزیوتراپی و سهل‌انگاری‌های خودم است و سکه سیاهی کف دستم نمی‌گذارند.
این آنجایی است که بنشینی پیش حبیب و او خبرها را یک به یک برایت بازگویی کند و تو تنها شانه‌هایت سنگین شود. چون خاشاک در چشم و استخوان در گلو، «صبر» کنی.
*سعدی