پارسایی را دیدم بر کنار دریا که زخم پلنگ داشت و به هیچ دارو به نمی‌شد. مدتها در آن رنجور بود و شکر خدای عزوجل علی‌الدوام گفتی پرسیدندش که شکر چه می‌گویی؟ گفت شکر آن که به مصیبتی گرفتارم نه به معصیتی. سعدی/ گلستان/ باب دوم: در اخلاق درویشان/ حکایت شماره ۱۳   فعلاً که…Continue reading شکرانه

«در سیرت اردشیر بابکان آمده است که حکیم عرب را پرسید که روزی چه مایه طعام باید خوردن؟ گفت: صد درم سنگ کفایت است. گفت: این قدر چه قوت دهد؟ گفت: هذا المقدار یحمِلُکَ و ما زادَ عَلى ذلک فانتَ حامله؛ یعنی این قدر تو را بر پای همی‌دارد و هر چه بر این زیادت…Continue reading حمّال

بعد از هشت سال، از بس از پینترست پیغام پسغام می‌رسید به صندوق الکترونیکی که گفتم بروم ببینم چه خبر است. خبر باز کردن پوشه تبریز و دیدن عکسی هوایی از قشنگ‌ترین نقطه عالم بود. لرزیدن دل و تر شدن چشم.     شاکی من باید باشم یا تو؟ گیریم شنبه توی مسیر خیالم از…Continue reading گفتم آهن‌دلی کنم چندی؟*

یکم:  امام عسکری می‌فرماید: « مَنْ أَنِسَ بِاللَّهِ اسْتَوْحَشَ مِنْ جَمِیعِ النَّاس» کسی با خدا انس پیدا کرد، از مردم وحشت می‌کند. یعنی نمی‌تواند به راحتی بین مردم برود. کودک وقتی در آغوش مادرش باشد و بخواهی به او نزدیک بشوی روی خود را برمی‌گرداند و تا جایی که می‌تواند در آغوش پدر یا مادر…Continue reading با تو برآمیختنم آرزوست / وز همه کس وحشت و بیگانگی*