دویدن بی یوزپلنگان

عمری مرا برای نشاندن، دوانده‌ای
یا تلخ‌تر، برای دواندن، نشانده‌ای!
جلّاد وار، روحِ مرا پوست کنده‌ای
جان مرا به لب نرساندی، کشانده‌ای!

 

سعید منتظری

 

عکس نقاشی‌ام را زیبا، یکی از دوست/همکاران عزیزم فرستاده. اثر با گواش روی بوم است برای سال ۸۰.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.