یکم:
امام عسکری میفرماید: « مَنْ أَنِسَ بِاللَّهِ اسْتَوْحَشَ مِنْ جَمِیعِ النَّاس» کسی با خدا انس پیدا کرد، از مردم وحشت میکند. یعنی نمیتواند به راحتی بین مردم برود. کودک وقتی در آغوش مادرش باشد و بخواهی به او نزدیک بشوی روی خود را برمیگرداند و تا جایی که میتواند در آغوش پدر یا مادر فرو میرود و نه تنها تو را قبول نمیکند، بلکه اصلاً وحشت میکند.
حضرت میفرماید انس با خدا این حال را در انسان ایجاد میکند یعنی آدم به جایی میرسد که دوست دارد هر لحظه نزدیک خداوند باشد. بهترین لحظات او لحظات نماز و قرآن خواندن است و ما مشابه این حس را زمانی داریم که به حرم ائمه علیهم السلام پناه میبریم، آنجا که آغوش مهربان وجه الله الاعظم به سوی ما باز است و وقتی میخواهیم بیرون بیاییم، احساس ناآرامی میکنیم و انگار از آغوش مادر مهربانی خارج شدیم.
حجت الاسلام والمسلمین پناهیان
🔍 من حدیث را قبلاً درفت کرده بودم دربارهاش فکر کنم، برای اینکه مومن را در خلوت نمیخواهد خدا. مومن باید میان مردم باشد. یعنی قصهها و روایتها داریم از خلوت نشینی و عزلت گزینی و اینکه نکوهیده شده است، با این حدیث جور در نمیآید. این توضیحات آقای پناهیان در برنامه سمت خدا کمی تا قسمتی توجیه کرد مسئله را ولی باز هم قانع نشدم.
فعلاً تا ببینم.
دوم:
و قالَ تَعالى: یَابْنَ آدَمَ! اَکْثِرْ مِنَ الزّادِ اِلى طَریقٍ بَعیدٍ، وَ خَفِّفِ الْحَمْلَ فَالصِّراطُ دَقیقٌ، وَ اَخْلِصِ الْعَمَلَ فَاِنَّ النّاقِدَ بَصیرٌ، وَاَخِّرْ نَوْمَکَ اِلَى القُبُورِ وَفَخْرَکَ اِلىَ المیزانِ وَ لَذّاتِکَ اِلَى الجَنَّهِ، وَ کُنْ لى، اَکُنْ لَکَ.
خداوند متعال فرمود: اى فرزند آدم! براى راهى طولانى توشه بسیار برگیر و بار خود را سبک کن، چرا که راه، باریک است. و کار و عمل را خالص ساز، چرا که ارزیاب، بیناست. و خواب خود را براى قبر نگهدار و افتخار خویش را براى میزان و لذّتهاى خود را براى بهشت. و براى من باش، تا براى تو باشم.
🔍 توشه بسیار کارهای نیک است تا در این راه طولانی قوت پاهایمان باشد و بار خود را سبک کن منظور بار گناه است همان «وزر» به گمانم که کسی غیر از خودمان حملش نخواهیم کرد. راه باریک هم به نظرم صراط مستقیم است که به فرموده پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله از مو باریکتر و از شمشیر تیزتر است.
هیچ ناخالصی هم از زیر چشم تیزبین ارزیاب قسر در نمیرود، مو را از ماست بیرون میکشند. درباره خواب من همیشه میگفتم وقتی مردیم به قدر کافی میخوابیم. اما بعد از دیدن برنامه زندگی پس از زندگی به گمانم خوابی دیگر وجود ندارد، اول بیداریست. مگر همان پوسیدن آهسته آهسته جسم در قبر باشد. القصه نصیحت خداوندگار است. حدیث قدسی که برای او باشیم تا برای ما باشد.
سوم:
معرفی هشت دسته دوربین در قرآن که ناظر ما هستند شاهد اول: خدا «أَلَمْ یَعْلَمُ بِأَنَّ اللَّهَ یَرِى» (علق:۱۴) شاهد دوم پیغمبر اکرم صلوات الله علیه و آله «یَا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیرا» (احزاب:۴۵) شاهد سوم: ائمه معصومین علیهمالسلام « قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ» (توبه:۱۰۵ ) شاهد چهارم : ملائکه مقرب خدا کِتَابٌ مَرْقُومٌ یَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُون» (مطففین:۲۰و۲۱ ) پنجم: شهدا «أَحْیَاءٌ وَ لکِنْ لا تَشْعُرُونَ» (بقره:۱۵۴ ) شأن زنده این است که میبیند و قیامت شهادت میدهد. ششم: زمین « یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها» ( زلزال:۴) زمین خوب و بد ما را شهادت میدهد. هفتم: زمان «وَ السَّماءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ وَالْیَوْمِ الْمَوْعُودِ وَ شاهِدٍ وَ مَشْهُود» (آیات اول سوره بروج) هشتم: اعضاء و جوارح ما « قالُوا لِجُلُودِهِمْ لِمَ شَهِدْتُمْ علیْنا» (۲۰ و ۲۱ – فصلت)
حجت الاسلام والمسلمین ماندگاری
چهارم:
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «نیَّهُ الْمُؤمِنِ خَیْرٌ مِنْ عَمَلِهِ وَ نیَّهُ الْکافِرِ شَرُّ مِنْ عَمَلِهِ وَ کُلُّ عامِلٍ یَعْمَلُ عَلى نیَّتِهِ.»
نیت مؤمن بهتر از عمل او، و نیت کافر بدتر از عمل اوست و هر کس مطابق نیت خود عمل مىکند.
*سعدی